BİR KELİME = AFAKİ

Afaki : (Arapça) 1. (sıfat) Gereksiz, önemsiz (söz). 

"Biraz afaki sohbetten sonra oradan kalktık." - Ahmet Rasim

2. (sıfat) Bir kaynağa dayanmayan, hayalî olan.

* * * * *

Kelime Kökeni :

Arapça fḳ kökünden gelen āfāḳ "1. ufuklar, evren, dünya, 2. felsefede enfüs zıddı, dış dünya, objektif alem" sözcüğünden +ī ekiyle türetilmiştir. Bu sözcük Arapça ufḳ  “ufuk” sözcüğünün afˁāl vezninde çoğuludur.

Benzer sözcük afak.

Tespit edilen en eski Türkçe kaynak :

[Aşık Paşa, Garib-name, 1330]

pes ne kim āfāḳ içinde yazludur / cümle bu nefsüŋ içinde gizlidür

[III. Murad, Kitâbü'l-Menâmât, 1590]

cemˁi meşāyiχuŋ ḳavli [tüm şeyhlerin sözü] gāh āfāḳī [objektif] gāh enfüsīdür [sübjektif]

Yeni Osmanlıca: afaki [Şemseddin Sami, Kamus-ı Türki, 1900]

āfāḳī: Havai, lüzumsuz ve ehemmiyetsiz söz. (Arabca āfāḳ ism-i cemˁine yayı nisbet ilhakıyla teşkil edilmiş galat tabirdir.)

{ಠ,ಠ}

 |)__) 

-”-”-

not: ​gif, giphy.com' dan alıntıdır.