Gittiğim, gezdiğim, gördüğüm her şey anlamsız.
Aslında ne arıyorum, onu da bilmiyorum. Her şey tamam gibi gözüküyor dışardan bana baktıklarında, oysa ben, başı kesilmiş tavuk gibi oradan oraya amaçsızca koşan ve yeryüzünde tek başına kalmış kişi gibi hissediyorum. Yaptığım hiçbir şeyin, hiçbir başarının, başarısızlığın, hazırladığım sofraların, giyinip kuşanıp çıktığım sokakların, hiçbir şeyin anlamı yok.
İçimde gün geçtikçe büyüyen ve yakında içine düşeceğim bir boşluk var.
Nereye baksam hep aynı boşluk(*).
{ಠ,ಠ}
|)__)
-”-”-
not: (*) Tanpınar' ı anlatan kitap isminden alıntıdır.
görsel, youtube.com' dan alıntıdır.
Spama düşen yorumlar denetimden geçerek yayınlanacaktır.
Bazen tek başına çıkamıyor insan içindeki karmaşadan... Dışardan bir el, bir ses gerekiyor. Akla gelmeyen çok basit sorular, çok basit ama bir o kadar önemli cevaplar bulduruyor insana.
YanıtlaSil